GEZIEN: ‘Assepoes’ – tekst: Heleen Verburg; door Zeeuwse Komedie; vrijdag 17 november 2017, De Piek Vlissingen; regie: Nelleke Tamerus; spel/zang: Anneke van Jaarsveld, Gerda Verhoeff, Herbert Veira, Jeffrey Limburg, Kris Reijnierse, Liesbeth Peters, Myrthe Ligtenberg, Wilma Seelen, Dick Vermeulen; muziek: Izaak Wondergem (gitaar), Ron van der Schelde (dwarsfluit) en Mark Molenaar (toetsen).
Een voorstelling die met veel toewijding en inventiviteit is gemaakt. Dat is de eerste conclusie die na het beleven van de eerste voorstelling in de reeks van ‘Assepoes’ komt bovendrijven. Ook moet gezegd dat er sprake was van behoorlijk wat première-spanning, waardoor wat tekst missers en wat aarzelingen. De voorstelling schreeuwt om wat meer bravoure en overtuiging, maar die zullen ongetwijfeld groeien in de loop van de opvoeringsreeks. Het gebrek aan durf binnen de cast deed zich vooral voelen tijdens de liedjes. Die zitten rijkelijk verspreid over de voorstelling. Enerzijds dringt de vraag zich op of je daarvoor moet kiezen als de spelers geen echte zangstemmen hebben, anderzijds moet gezegd dat de live-muziek, uitgevoerd door het fijne ensemble een belangrijke meerwaarde biedt. Wellicht helpt het als de spelers zich ook bij de liedjes met meer overtuiging manifesteren en de schroom over wel of niet goed kunnen zingen simpelweg naast zich neer leggen.
Jeffrey Limburg als de lakei. (foto: Rob Vercauteren)
De kracht van ‘Assepoes’ zit in elk geval in talrijke fijne details. Dat geldt voor mooie spel- en bewegingsfragmenten. Zo toont Gerda Verhoeff zich verrassend subtiel in meerdere kleine rollen met name met stil spel in de rol van de koetsier. Jeffrey Limburg zet een kostelijke, verliefde, nederige maar toch ook dappere lakei neer en Wilma Seelen weet de lachers op haar hand te krijgen als onbeschaamde stiefmoeder, voortdurend wiebelend op haar te hoge hakken. Met Anneke van Jaarsveld en Liesbeth Peters als de twee gemene stiefzussen kon regisseur Nelleke Tamerus geen betere invulling wensen. Zij zijn met lekker vet spel en mimiek en prima gevoel voor timing volledig aan elkaar gewaagd. Bovendien weten zij tussen al dat ‘over-the-top’-spel ook af en toe te laten voelen dat de stiefzusjes in feite ook heel sneu en eenzaam zijn.
Een compliment verdient zeker ook de kostumering met onder meer de fraaie japonnen van Petemoei en Assepoes als ze naar het bal gaat. Verder leveren ook de toverstunts van Petemoei enkele verrassende momenten op. Zoals het een sprookje betaamt, biedt het verhaal soms gruwelijke passages, waarin de hoofdpersoon het heel moeilijk heeft, maar komt uiteindelijk alles goed. En voor wie wat slechter bedeeld achterblijft, is er altijd nog de mogelijkheid om te dromen over een beter bestaan. ‘Assepoes’ geldt als een familievoorstelling en wellicht daarom is er gekozen voor een pauze, maar voor de voortstuwing van het verhaal was het wellicht beter geweest aan één stuk door te spelen.
‘Assepoes’ door de Zeeuwse Komedie is t/m 30 december in De Piek in Vlissingen. Voor overzicht voorstellingsreeks en reserveringen: www.zeeuwsekomedie.nl
Bekijk het originele bericht via: https://cultuuroveral.wordpress.com/2017/11/18/kracht-van-assepoes-zit-in-details-muziek-en-zussen/